Jakim typem wędromistrza jesteś?
Autor: Jakub Kuciak
Każdy drużynowy chce mieć swój własny, wyjątkowy styl prowadzenia jednostki, który wyróżnia go na tle innych. A jakim Ty jesteś typem Wędromistrza? Przeczytaj i sam się przekonaj.
Młody Wilk
Świetnie rozumiesz wędrowników – w końcu sam jesteś wędrownikiem, 18-letnim HO bez kursu instruktorskiego. Masz czas na zbiórki w tygodniu o godzinie 22, służbę we wszelkiej formie, spontaniczny wypad rowerowy czy tam weekend w Norwegii. A to, że stopnie swoich wędrowników uznajesz tylko za przeszkodę do zdobycia pwd. to już tam szczególik. Przecież mało komu to tak naprawdę potrzebne, przecież wędrownictwo to przede wszystkim kumple i zabawa c’nie?
Wszechwieczny
Kiedy Marek z Warszawy zakładał w 1410 roku Szesnastkę, ty już od kilku lat prowadziłeś drużynę wędrowników. Obóz wędrowny wymyślisz, zaplanujesz i zorganizujesz w jeden wieczór – w końcu robiłeś to już tyle razy. Jesteś źródłem wiedzy i życiowego doświadczenia – wędrownicy z chęcią się Ciebie radzą w sprawach akademickich i zawodowych (innych już mniej, bo jesteś stary i nie zrozumiesz). Twoim największym lękiem jest to, że któregoś dnia jeden z Twoich 30-letnich wędrowników zamarzy o przejęciu od Ciebie drużyny. Tylko po co miałby to robić, skoro ty możesz na tej funkcji trwać wiecznie?
Druh Drużynowy
Byłeś drużynowym harcerzy, a teraz prowadzisz drużynę wędrowników. Cieszysz się renomą wśród swoich wędrowników, ich rodziców, szkoły i parafii. W końcu jesteś godnym zaufania i sprawdzonym człowiekiem. Twoje techniki pracy z harcerzami również są sprawdzone. Dlatego stopnie są robione, sprawności zdobywane, zbiórki odbywają się regularnie, a 17 latków traktujesz tak samo, jak 12 latków. Rozważasz wprowadzenie w kolejnym roku zastępów – wolisz dbać o strukturę i hierarchię, bo praca indywidualna Cię trochu brzydzi.
Lider Środowiska
Znasz każdego, wszystko załatwisz, wszędzie wkręcisz swoich wędrowników. Jakbyś chciał, to byłbyś teraz hufcowym, referentem, szefem KHR i członkiem KI (najlepiej wszystko na raz) – jedyne co stoi Ci na przeszkodzie, to nieodczytane wiadomości od wędrowników “Hej, kiedy kolejna zbiórka? Bo od 4 miesięcy nie było”. Jesteś najlepszym opiekunem stopni w środowisku – instruktorzy ustawiają się w kolejce do Ciebie, abyś robił z nimi HR czy phm., no bo jesteś w tym dobry. Twoi wędrownicy niestety nie załapali się nawet do pierwszej dwudziestki tej kolejki. W sumie to wolałbyś prowadzić krąg instruktorski, ale ma bardziej skomplikowany regulamin niż drużyna wędrowników.
Demokrata
Wędrownictwo to samorządność. Trochę Ci wstyd, że sznur dał Ci hufcowy, a nie Harcerska Rada Samorządności i Rozwoju na skutek głosowania. Masz dwoje uszu i jedne usta, aby dwa razy więcej słuchać swoich wędrowników, niż samemu mówić. A jak już mówić, to tylko miło – jesteś tutaj dla swoich wędrowników. Chłopaki zawsze będą wysłuchani, a nawet jak zrobią coś głupiego, albo po raz 15. nie dotrą na zbiórkę, na którą “na serio już tym razem mieli dotrzeć” – to dasz im 16. szansę. Naprawdę zależy Ci na potrzebach chłopaków. Więc jak powiedzą, że piątą zbiórkę z rzędu chcą pójść na kebsa i siedzieć na łące – tak uczynisz.
Kwatermajster
Funkcję drużynowego wędrowników łączysz z byciem kwatermistrzem szczepu i członkiem zarządu obwodu. Więc zgodnie z zasadą naturalności, no naturalnie wykorzystujesz wędrowników do wszystkich potrzebnych działań środowiska. Biwak szczepu? Ogarniemy. Akcja Parking? Zarządzimy. Szycie namiotów? Wykonamy. Chłopaki pod Twoim okiem zdobędą prawdziwy fach, postawią pierwszy piec i rozliczą pierwszego PIT-a. Twoi wędrownicy zostaną przyszłą elitą, członkami zarządów obwodów i okręgów. Jedyny problem, że przez “wędrownicy” masz na myśli tylko tych dwóch z dwunastu którzy nie wykruszyli się po pierwszym roku monotonnej harówy w Twojej jednostce.
Duce
Drużyna to Ty. Wędrownictwo to Ty. Opiekun, Przełożony, Ojciec i Szef – to Ty. Wędrownicy wpatrują się w Ciebie jak w ikonę świętego, jesteś ich wzorem i bohaterem. Naprawdę motywujesz chłopaków do stawania się coraz lepszymi. Na Twoich plecach dotrą w najdalsze zakątki świata – metaforycznie i dosłownie. Co prawda po 5 latach w jednostce nadal nie wiedzą, że są w ZHR, a nie w “Twojej drużynie im. Ciebie”, ale nie do końca Ci to przeszkadza. Bardziej przeszkadza Ci hufcowy, który ma czelność pytać o plan pracy czy nieopłacone składki. Zarzucił Ci nawet kiedyś krótkowzroczność, ale lwy nie słuchają opinii owiec (nawet tych wyższych stopniem).
Starszy specjalista ds. aktywizacji młodzieży
Kiedy wzywa służba, Twoim honorem jest walka. Hufcowy nasłuchał się na radzie chorągwi, że tych wędrowników to coś tam teges trzeba mieć, więc otworzył listę instruktorów z hufca, rzucił kośćmi, no i proszę – właśnie dostałeś awans i srebrny sznur z szyi. Czujesz misję, masz pomysły, chcesz ogarnąć programem wszystkich chłopaków 15+ z hufca. Niestety, niezbyt rozumiesz, czym to wędrownictwo jest, i poddajesz się po pierwszej zbiórce, bo przyszły tylko 3 osoby.
Przeciętny drużynowy wędrowników
Nie istniejesz. W sensie nie to, że każdy jest inny, więc nie ma przeciętnych. Ciebie po prostu nie ma, bo wędrownictwo w ZHR nadal jest w głębokim i konsekwentnym kryzysie mimo kolejnych heroicznych prób reanimacji obecnego modelu. Obecnie zdecydowana większość harcerzy 15+ nie jest objęta metodą wędrowniczą, a często w ogóle żadnym spójnym systemem wychowawczym. Dlatego, jeśli zrobisz “cokolwiek” dla zmiany sytuacji obecnej, to jesteś już “nieprzeciętny”. Nieważne czy odwiedzisz JEDEN obóz, zorganizujesz RAZ Akcję Paczkę, zrobisz JEDNĄ grę, zabierzesz chłopaków RAZ na Noc Styczniową, czy obejrzycie JEDEN film – to już jest COŚ.
A jak zrobisz tego “cosia” i uznasz, że kurcze, można by tego zrobić więcej, to przesyłam Ci internetowego żółwika, życzę powodzenia i zapraszam do lektury materiałów pomocniczych:
- Co robić z wędrownikami? (hm. Jan Kamińśki)
- O pracy z wędrownikami w drużynie harcerzy (phm. Bartosz Skonieczny)
- Jak działać z wędrownikami, nawet gdy nie masz na to czasu? (phm. Jakub Kuciak)
PS: tekst częściowo inspirowany artykułem Mateusza Pitury pt: Jakim typem zuchmistrza jesteś? Jak budować autorytet wśród zuchów, cz. I. Polecam przy okazji również tekst Marcina Muchy, poświęcony różnym typom przywództwa (Oblicza Wodza) i Dyzmy Zawadzkiego o Kilku drużynowych harcerskich.
zdjęcie w nagłówku: apel kończący Zimowy Złaz Wędrowników OHy ZHR – 06-08.01.2023 r. Karkonosze, Jelenia Góra
Był 14. drużynowym 82 WDH „Zbroja” oraz 1. drużynowym 82 WDW „Twierdza”. Wieloletni wicenamiestnik Grochowa. Podharcmistrz, mąż podharcmistrzyni, tata potencjalnego zucha. Obecny redaktor naczelny Azymutu.
