Dziś, jutro, pojutrze: Program wychowawczy czasu zarazy
Autor: Redakcja
Bracia Instruktorzy!
Stoimy przed niewątpliwym wyzwaniem – jak prowadzić pracę wychowawczą w zaistniałej sytuacji?! Dziś mamy stan zagrożenia epidemiologicznego, jutro możemy mieć epidemię, ale przyjdzie też w końcu wrócić do życia w normalnym trybie – czy to za dwa tygodnie, czy za dwa miesiące – również o tym nie możemy zapominać. Dlatego chcemy zaproponować program wychowawczy odpowiadający na potrzeby bieżące, uwzględniający przygotowanie do gorszych scenariuszy, ale równocześnie niepomijający kwestii normalnego rozwoju na wypadek, gdyby nadzwyczajna sytuacja trwała wiele miesięcy!
Praca wychowawcza powinna już dziś być prowadzona we wszystkich trzech obszarach naraz – oczywistym jest, że proporcja tych działań będzie się w zależności od rozwoju sytuacji zmieniać.
We wszystkich tych obszarach prezentujemy pomysły na formy pracy w trzech grupach wiekowych – poniżej znajdziecie części adresowane odpowiednio do zuchmistrzów, instruktorów harcerskich i wędrowniczych.
“Dziś” – to działania wychowawcze związane z zagrożeniem epidemiologicznym. To propozycje programowe, które skupiają się na poszerzaniu wiedzy o zagrożeniu i sposobach jego zapobiegania, na umiejętności wyszukiwania rzetelnych informacji, na ćwiczeniu się w praktyce higienicznej itd.
“Jutro” – to działania związane z przygotowaniem na scenariusz szerokiej epidemii, przygotowanie chłopaków do długotrwałej izolacji/kwarantanny, dyskusja nad możliwością służby wobec najbardziej zagrożonych oraz bezpieczeństwem wykonywania tej służby itp.
“Pojutrze” – to elementy programu, które skupiają się na perspektywie długofalowej, obejmują rozwój intelektualny w przypadku braku/niewydolności szkoły, pracę nad sobą, kierują wysiłek na to, by ten nadzwyczajny okres, niezależnie od tego, jak długo będzie trwał, nie stanowił przerwy w rozwoju naszych wychowanków, którzy za jakiś czas będą musieli wrócić do normalnego życia.
Program obejmuje też aspekty prospołeczne i prorodzinne. Nie możemy zapominać, że zaistniała sytuacja w wielu rodzinach doprowadziła do stanu teoretycznie pożądanego, acz w praktyce problematycznego. Wielu ludziom brakuje pomysłu, jak spędzać czas w rodzinnym gronie przez cały dzień (a często łączyć to jeszcze z pracą zdalną). Wierzymy, że nasi harcerze inspirowani propozycjami programowymi wniosą świeży oddech tam, gdzie w codziennym zabieganiu umiejętność wspólnego spędzania czasu zanikła.
Warto dodać jeszcze jedno: chcemy utrzymać stały kontakt z naszymi wychowankami i już dziś oferujemy im różne internetowe wyzwania: m.in. turnieje, platformy do zdobywania sprawności, warsztaty online czy po prostu harce do wykonywania w domu. Chcemy skorzystać z tego, że wszyscy mają nagle tyle „wolnego” czasu i staramy się znaleźć odpowiednie formy działania. Trzeba sobie jednak zadać pytanie o sensowność zapełnienia całej przestrzeni, która się w naszym życiu z konieczności pojawiła. Czym więc ma być ten czas? Czy warto znaleźć w tym czasie miejsce na “nic nie robienie”? Na zadumę i refleksję? Kiedy ostatni raz miałeś czas pomyśleć, po prostu odpocząć, spędzić spokojny czas z rodziną i bliskimi, czy bez pośpiechu się pomodlić? Zarówno nam i naszym podopiecznym zdarza się nie dosypiać, przytłaczają nas obowiązki i zajęcia dodatkowe – bywa, że zapominamy o rzeczach naprawdę ważnych. Chcemy zaproponować Wam różne narzędzia, ale pomyślcie o tym, by nie przesadzić z niezliczoną ilością zadań, “challenge’y” i spotkań na „videoczatach”, by nie odebrały nam one szansy na bycie uważnymi na siebie i innych.
Czuwaj!
Komenda i kursanci kursu podharcmistrzowskiego „Sikalafą”
Ściągnij propozycje programowe dla gromad zuchów, drużyn harcerzy i wędrowników
Zastęp służbowy oddelegowany do poszukiwania artykułów w wartościowych miejscach, wypytywania władz o praktyczne porady oraz znajdowania odpowiedniego cytatu na dowolną okazję.
